Nostalgie: een bankrekening openen, hoe ging dat zonder internet?
Tegenwoordig is een bankrekening openen iets dat je snel en zo mogelijk nog veiliger online doet. Sowieso lopen we in Nederland zelden meer met cash op zak omdat bijna alles met de pinpas of smartphone af te rekenen is. Het is wel eens leuk om terug te kijken naar de periode voordat het internet zijn intrede deed en ook het bankieren veranderde. Te beginnen met de feestelijke wandeling naar de bank voor je eerste spaarbankboekje.
Computer ter grootte van een koelkast
Het is pakweg 1985 en je houdt je vooral bezig met LEGO, knikkeren en de zandbak. Een familielid oppert het plan als je een bepaalde leeftijd hebt bereikt. Je hebt wat centjes in een spaarpot of piekenpijp (een plastic buis waarin je guldens opstapelt) en daarvan kun je een bescheiden rente trekken. Een spaarrekening leverde toen nog geld op (en was gratis). Er volgt een gezamenlijke wandeling naar het bankfiliaal in het winkelcentrum, de stemming is feestelijk. Bij de bank sluiten jij en de geldschieter aan in de rij. Achter het loket – van gepantserd glas, hier wordt met cash gewerkt – zit een medewerker met een typemachine of een computer met de afmetingen van een koelkast, en een kluis vol geld.
Spaarbankboekje
Afhankelijk van welke bank je kiest, lonken de cadeaus die bij het openen van een spaarrekening horen. Dit zijn aardigheidjes speciaal voor jonge kinderen. Het kan een knuffelbeer zijn, een radio of een rekenmachine. En je krijgt het felbegeerde spaarbankboekje, een mapje waarin je je bankafschriften netjes verzamelt. De eerste storting, liefst aangevuld door een familielid, wordt vastgelegd, door de typemachine of speciale printer gehaald en in je boekje gedaan. Het sparen kan beginnen.
Geld storten en opnemen
Op verjaardagen en andere gelegenheden krijg je een biljet van vijf, tien of meer guldens in handen gedrukt en je moeder zegt dat je dat naar de bank moet brengen. Dit doe je trouw. Wanneer je in de speelgoedwinkel een bouwpakket in de etalage ziet, kijk je met je meest Disney-waardige Bambi-ogen je ouders aan. Ja, die mag je hebben, maar je betaalt wel mee van je spaargeld. Weer is er de gang naar hetzelfde bankfiliaal, waar ze je voornaam intussen wel kennen. Ook voor het opnemen van een bedrag krijg je een afschrift mee voor in je spaarbankboekje. Pa of ma schrijft meteen even een cheque uit om geld op te nemen. En dan: op naar de winkel. Ja, bankieren was nog geen halve eeuw geleden een stroperige aangelegenheid, een bijna aandoenlijk tafereel dat we ons niet meer kunnen voorstellen.
Hier vind u ons: